Kinderen worden geboren in een wereld waar technologie overal is. Dat roept vragen op over de kijkgewoonten van kinderen, en de effecten van schermtijd op hun taalontwikkeling. Onderzoek lijkt uit te wijzen dat zowel het wat als het hoe van naar een beeldscherm kijken belangrijk is, en dat sociale interactie cruciaal is om kinderen iets te leren van video’s.
Dr. Saoradh Favier was een PhD student aan het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek. Ze verdedigde haar proefschrift getiteld ‘Individuele verschillen in syntactische kennis en verwerking: Onderzoek naar de rol van geletterdheidservaring’ op 10 december 2020.
De eerste lockdown in Nederland gaf mij de kans om een uitstapje in mijn onderzoek te maken. In plaats van volwassen proefpersonen te testen in het lab maakte ik nu dagelijks een wandeling waarbij ik meer leerde over hoe kinderen – om precies te zijn, mijn toen twintig maanden oude dochter – taal leren.
De eerste COVID-19-golf bracht een lockdown in Nederland en veel onzekerheid met zich mee. Ten tijde van de eerste lockdown, in maart 2020, was mijn dochter ongeveer 20 maanden oud en kon ze zinnetjes van twee woorden maken. Omdat we elke dag samen gingen wandelen, kon ik uit de eerste hand ervaren wat het betekent om een taal te leren (begrijpen).
