Wijzende gebaren als voorlopers van spraak
Heb je je ooit afgevraagd wat de betekenis is van die kleine wijzende gebaren die je peuter gebruikt? Uit onderzoek blijkt dat deze gebaren aangeven dat spraak op komst is.
Heb je je ooit afgevraagd wat de betekenis is van die kleine wijzende gebaren die je peuter gebruikt? Uit onderzoek blijkt dat deze gebaren aangeven dat spraak op komst is.
Tijdens de COVID-19-pandemie hebben we allemaal veel tijd doorgebracht met videobellen via apps als Zoom, Skype, en Teams. Als jouw ervaring daarmee een beetje op die van mij lijkt, vond je waarschijnlijk ook dat die interacties minder bevredigend waren dan in het echt. Problemen met de verbinding konden ervoor zorgen dat mensen vastliepen of verdwenen, hun spraak klonk vreemd, en je wist vaak niet wanneer je de beurt moest nemen om te praten. De verbinding zorgde er ook vaak voor dat er lange pauzes ontstonden tussen het eind van de zin van de ene persoon en het begin van de zin van de volgende persoon. Tijdens die pauzes vroeg je je dan af of de ander je gehoord had, en werd je genoodzaakt te vragen: “Hallo? Ben je daar nog?”
Mensen besteden het grootste deel van hun tijd aan communicatie: spreken en luisteren maken 60% van onze dag uit. Maar wist je dat ongeveer 66% van de mensen ook in hun slaap praat? Slaappraten wordt gedefinieerd als het produceren van spraak (woorden en zinnen) of vocalisaties (mompelen, fluisteren en lachen) tijdens de slaap. Maar als je iemand vertelt dat die slaap praatte, zal die zich dat waarschijnlijk niet herinneren! In feite is iemand die tijdens het slapen praat, zich daar niet echt van bewust.
Ongeveer 25-40% van de mensen die een beroerte hebben gehad, hebben problemen met een of meer aspecten van communicatie – bv. spreken, begrijpen, schrijven of lezen. Dit wordt afasie genoemd. Ongeveer 80% van de gevallen van afasie is het gevolg van een beroerte. Afasie komt meestal voor na een beroerte aan de linkerkant van de hersenen, waar de taal zich meestal bevindt. Maar zelfs wanneer kritieke gebieden onomkeerbare schade hebben opgelopen, herstellen patiënten sommige of zelfs al hun taal- en communicatievaardigheden. Hoe kan onderzoek deze patiënten helpen hun communicatievaardigheden te verbeteren?
Dr. Merel Wolf was promovenda bij Het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek. Begin dit jaar verdedigde zij haar proefschrift genaamd ‘Spoken and written word processing: Effects of presentation modality and individual differences in experience to written language’. Gelukkig wilde zij hier graag een aantal vragen over beantwoorden.