Wijzende gebaren als voorlopers van spraak
Heb je je ooit afgevraagd wat de betekenis is van die kleine wijzende gebaren die je peuter gebruikt? Uit onderzoek blijkt dat deze gebaren aangeven dat spraak op komst is.
Heb je je ooit afgevraagd wat de betekenis is van die kleine wijzende gebaren die je peuter gebruikt? Uit onderzoek blijkt dat deze gebaren aangeven dat spraak op komst is.
Tijdens de COVID-19-pandemie hebben we allemaal veel tijd doorgebracht met videobellen via apps als Zoom, Skype, en Teams. Als jouw ervaring daarmee een beetje op die van mij lijkt, vond je waarschijnlijk ook dat die interacties minder bevredigend waren dan in het echt. Problemen met de verbinding konden ervoor zorgen dat mensen vastliepen of verdwenen, hun spraak klonk vreemd, en je wist vaak niet wanneer je de beurt moest nemen om te praten. De verbinding zorgde er ook vaak voor dat er lange pauzes ontstonden tussen het eind van de zin van de ene persoon en het begin van de zin van de volgende persoon. Tijdens die pauzes vroeg je je dan af of de ander je gehoord had, en werd je genoodzaakt te vragen: “Hallo? Ben je daar nog?”
Oh, de lockdowns… Gelukkig was de laatste lockdown alweer meer dan een jaar geleden (op
Het is het jaar 2049. We bestaan nu naast kunstmatige intelligentie. Mensachtige agents zijn volledig geïntegreerd in onze samenleving en werken in gewone banen. Ze gedragen zich als mensen en zien er volledig uit als mensen. De humanoids kunnen alle uiterlijke signalen die we aan bewustzijn koppelen imiteren en lijken volledig zelfbewust. Ze gedragen zich net zoals de humanoids in de dystopische film ‘Blade Runner’, geïnspireerd op het boek “Do Androids Dream of Electric Sheep?” (Dromen androids van elektrische schapen?) van Philip K. Dick, of zoals in de meer recentelijke tv-serie ‘Westworld’. In andere woorden: we hebben een punt bereikt in de tijd waarop technologische groei oncontroleerbaar en onomkeerbaar wordt, resulterend in onvoorzienbare veranderingen in de menselijke beschaving.
In het eerste deel van deze reeks over afasie bespraken we hoe de symptomen van verschillende vormen van communicatiestoornissen sterk overeen kunnen komen. In dit tweede deel zullen we bespreken op welke manier spraak- en communicatiestoornissen worden gediagnosticeerd door clinici en welke factoren het herstel van patiënten kunnen beïnvloeden. De focus ligt hierbij op patiënten die met neurologische schade (zoals een beroerte) zijn opgenomen in het ziekenhuis. De taalstoornis is in deze gevallen een bijwerking van de eigenlijke medische diagnose en niet de hoofdreden om naar een neuroloog te gaan. In dit soort situaties kunnen de taalproblemen van een patiënt helaas makkelijk over het hoofd worden gezien.